Από τον Robert Preidt

HealthDay Reporter

ΤΕΥΧΟΣ 22 Ιανουαρίου 2019 - Η ελκώδης κολίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του εντέρου που προκαλεί πόνο και αιματηρά κόπρανα και μπορεί να αυξήσει τις πιθανότητες για καρκίνο του παχέος εντέρου.

Αλλά τώρα, η έρευνα δείχνει ότι οι μεταμοσχεύσεις κοπράνων - βασικά, η παροχή ενός κοπράνου υγιούς ατόμου στην πεπτική οδό της κολίτιδας του ασθενούς - μπορεί να είναι μια αποτελεσματική θεραπεία.

Η ομάδα της Αυστραλίας πίσω από τη μικρή μελέτη δήλωσε ότι η στρατηγική μπορεί να λειτουργήσει με την εισαγωγή εκατομμυρίων υγιεινών βακτηρίων στην δυσλειτουργική οδό.

"Τα βακτήρια αποτελούν περισσότερο από το ήμισυ της περιττωματικής μάζας, αλλά δεν δημιουργούνται όλοι οι άνθρωποι", εξήγησε ο Δρ. Arun Swaminath, αμερικανικός γαστρεντερολόγος που δεν σχετίζεται με τη νέα έρευνα.

Σε μεταμόσχευση κοπράνων, οι ασθενείς λαμβάνουν σκεύος φορτωμένο με βακτήρια από το μικροβιοκτόνο ενός υγιούς δότη - αυτές τις εσωτερικές κοινότητες των "καλών" βακτηριδίων, δήλωσε ο Swaminath. Και αυτό μπορεί να βοηθήσει στην αποκατάσταση της ισορροπίας στο πεπτικό σύστημα ατόμων με κολίτιδα.

Τα τελευταία χρόνια, "η νέα τεχνολογία μας επέτρεψε τώρα να αποκτήσουμε μια βαθύτερη κατανόηση του μικροβίου", δήλωσε ο Swaminath. Αυτό οδήγησε σε πλήρη αντικατάσταση του μικροβιακού κόλου με τη μεταμόσχευση κοπράνων δότη.

Η νέα αυστραλιανή έρευνα περιελάμβανε 73 ενήλικες με ήπια έως μέτρια ενεργό ελκώδη κολίτιδα. Οι ασθενείς έλαβαν μερικές θεραπείες μεταμοσχεύσεως κοπράνων μικρών εντάσεων μικροβίων που χορηγήθηκαν μέσω κολονοσκόπησης.

Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε δύο ομάδες: Κάποιοι έλαβαν συγκεντρωμένη περιττωματική ουσία δότη που υπέστη επεξεργασία αναερόβια (σε περιβάλλον χωρίς οξυγόνο), ενώ άλλοι έλαβαν το δικό τους περιττωματικό υλικό (ουσιαστικά ένα εικονικό φάρμακο που χρησιμοποιήθηκε για σκοπούς σύγκρισης).

Το αποτέλεσμα: Ο ρυθμός της ύφεσης της ελκώδους κολίτιδας ήταν 32% για τους ασθενείς που έλαβαν το συγκεντρωμένο σκαμνί δότη, σε σύγκριση με μόλις 9% στην ομάδα του εικονικού φαρμάκου.

Ο ρυθμός ύφεσης στους ασθενείς που έλαβαν την περιττωματική ύλη του δότη ήταν παρόμοιος με εκείνον που επιτεύχθηκε με τις καλύτερες τρέχουσες θεραπείες, σημείωσε μια ομάδα με επικεφαλής τον Δρ. Sam Costello, γαστρεντερολόγο στο Νοσοκομείο Queen Elizabeth της Adelaide.

Ο Costello σημείωσε ότι πολλές από τις τρέχουσες θεραπείες κολίτιδας καταστέλλουν το ανοσοποιητικό σύστημα και αυτό μπορεί να οδηγήσει σε πιθανές παρενέργειες, όπως μολύνσεις ή ακόμα και καρκίνο.

"Η σημαντικότερη διαφορά σε αυτή τη δοκιμή σε σύγκριση με προηγούμενες μελέτες είναι η χρήση αναερόβιας (χωρίς οξυγόνο) επεξεργασίας κοπράνων", δήλωσε ο Costello, ο οποίος είναι επίσης λέκτορας στη Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αδελαΐδας.

Συνεχίζεται

"Πολλά βακτήρια στομάχου πεθαίνουν με έκθεση στο οξυγόνο και γνωρίζουμε ότι με την επεξεργασία αναερόβιων κοπράνων επιβιώνει ένας μεγάλος αριθμός βακτηρίων δότη έτσι ώστε να μπορούν να χορηγηθούν στον ασθενή", εξηγεί ο Costello σε πανεπιστημιακό δελτίο τύπου. "Πιστεύουμε ότι αυτό μπορεί να είναι ο λόγος που είχαμε ένα καλό θεραπευτικό αποτέλεσμα με μόνο ένα μικρό αριθμό θεραπειών".

Ο Δρ Ντέιβιντ Μπερνστάιν είναι γαστρεντερολόγος και διευθυντής του τμήματος ηπατολογίας της Northwell Health στο Manhasset της Νέας Υόρκης δήλωσε ότι η νέα μελέτη είναι "πολλά υποσχόμενη και τα αποτελέσματα είναι εντυπωσιακά". Ωστόσο, τόνισε ότι χρειάζονται μεγαλύτερες μελέτες "για την επικύρωση αυτών των ευρημάτων".

Εν τω μεταξύ, η ομάδα του Costello κατέληξε σε συμφωνία με μια εταιρεία για να αναπτύξει τη μέθοδο που χρησιμοποιήθηκε στη μελέτη και να διεξαγάγει περαιτέρω μελέτες.

"Ο μακροπρόθεσμος στόχος μας είναι να αναπτύξουμε ορθολογικά σχεδιασμένες μικροβιακές θεραπείες που μπορούν να αντικαταστήσουν τη μεταμόσχευση κοπράνων μικροβίων", ανέφερε ο Costello. "Αυτά θα έχουν βακτήρια σε ένα χάπι που μπορεί να πραγματοποιήσει το θεραπευτικό αποτέλεσμα χωρίς την ανάγκη να πάρει ολόκληρα κόπρανα", εξήγησε.

"Αυτό είναι προφανώς μια καλύτερη και λιγότερο δύσοσμη επιλογή", δήλωσε ο Costello.

Τα ευρήματα δημοσιεύθηκαν στις 15 Ιανουαρίου στο Εφημερίδα της Αμερικανικής Ιατρικής Ένωσης.