Από τον Robert Preidt

HealthDay Reporter

ΔΕΥΤΕΡΑ, 29 Οκτωβρίου 2018 (HealthDay News) - Η αντιμετώπιση τραυμάτων πυροβολικού σε παιδιά και εφήβους της Αμερικής κοστίζει περίπου 270 εκατομμύρια δολάρια ετησίως σε νοσοκομειακούς λογαριασμούς, αναφέρουν ερευνητές.

"Στη μελέτη μας, διαπιστώσαμε ότι για κάθε 100.000 έφηβους και παιδιά που φτάνουν στο τμήμα έκτακτης ανάγκης, 11 έρχονται για τραυματισμό που σχετίζεται με όπλο", δήλωσε ο συγγραφέας της μελέτης, Δρ Faiz Gani. Είναι ερευνητής στο Johns Hopkins Surgery Center for Outcomes Research, στη Βαλτιμόρη.

"Με άλλα λόγια, αυτό αντιπροσωπεύει πάνω από 8.300 παιδιά και έφηβους κάθε χρόνο που έρχονται στο τμήμα επειγόντων περιστατικών για θεραπεία για τραυματισμό από πυροβολισμό", πρόσθεσε.

"Η μελέτη μας όχι μόνο υπογραμμίζει το σημαντικό κλινικό βάρος και την απώλεια ζωής που συνδέονται με τις πληγές πυροβολικού, αλλά επαναλαμβάνει επίσης τις μεγάλες οικονομικές και οικονομικές συνέπειες αυτών των τραυματισμών στους ασθενείς και τις οικογένειές τους", εξηγεί ο Gani.

Η ομάδα του ανέλυσε δεδομένα από περισσότερους από 75.000 ασθενείς ηλικίας 18 ετών και νεότερους που υποβλήθηκαν σε θεραπεία για τραύματα από πυροβολισμούς κατά τη διάρκεια της περιόδου μελέτης. Περίπου το 86% των ασθενών ήταν άνδρες και η μέση ηλικία τους ήταν 15 ετών.

Συνεχίζεται

Τα αρσενικά ήταν πενταπλάσια από τα θηλυκά που έπρεπε να υποβληθούν σε θεραπεία για τραυματισμούς από πυροβολισμούς και το ποσοστό ήταν υψηλότερο στους άνδρες ηλικίας 15 έως 17 ετών, σε περίπου 86 επισκέψεις σε 100.000 άτομα, σύμφωνα με τα ευρήματα.

Οι κύριες αιτίες των τραυμάτων από πυροβολισμούς ήταν επίθεση (49%), ακούσιες βλάβες (39%) και αυτοκτονία (2%). Το 6% των ασθενών πέθαναν στο τμήμα έκτακτης ανάγκης ή μετά την είσοδό τους στο νοσοκομείο.

Οι μέσες δαπάνες έκτακτης ανάγκης και νοσοκομειακής περίθαλψης ήταν 2.445 δολάρια και 44.966 δολάρια ανά επίσκεψη, αντίστοιχα, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στις 29 Οκτωβρίου στο περιοδικό JAMA Παιδιατρική.

"Δυστυχώς, αυτοί οι αριθμοί είναι πιθανόν η κορυφή του παγόβουνου, καθώς δεν μπορούσαμε να υπολογίσουμε τα επακόλουθα έξοδα μακροχρόνιας θεραπείας / αποκατάστασης ή τα έξοδα που σχετίζονται με χαμένη εργασία για τους γονείς", ανέφερε ο Gani σε ένα δελτίο τύπου.

"Ως σύστημα πρέπει να κάνουμε πολύ καλύτερα και μπορούμε να βελτιώσουμε μόνο αν εστιάσουμε τις προσπάθειές μας στην κατανόηση αυτών των τραυματισμών και στην ανάπτυξη πολιτικών που εμποδίζουν αυτούς τους τραυματισμούς στα παιδιά μας", κατέληξε.