Από τον Jeanie Lerche Davis

Ενώ δεν υπάρχει θεραπεία για την οστεοαρθρίτιδα, μπορείτε ακόμα να κάνετε πολλά για να ανακουφίσετε τον πόνο και να παραμείνετε δραστήριοι. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας θα εξαρτηθεί από διάφορους παράγοντες, συμπεριλαμβανομένης της σοβαρότητας του πόνου σας - και πόσο επηρεάζει τις καθημερινές σας δραστηριότητες.

Η οστεοαρθρίτιδα συχνά εξελίσσεται αργά, με περιόδους όπου υπάρχει ελάχιστη ή καμία αλλαγή. Εάν έχετε ήπια έως μέτρια οστεοαρθρίτιδα, μπορείτε πιθανώς να ελέγξετε τα συμπτώματά σας με ανακουφιστικά παυσίπονα χωρίς συνταγή. Όταν αυτά δεν λειτουργούν, ο γιατρός σας θα σας συμβουλέψει για τα επόμενα βήματα στη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.

Φάρμακα για θεραπεία οστεοαρθρίτιδας

Πειραματόζωα κατά του πόνου

Αναλγητικά: Φάρμακα όπως το Tylenol, το οποίο περιέχει ακεταμινοφαίνη, ανακουφίζουν τον ήπιο έως μέτριο πόνο με λίγες παρενέργειες στους περισσότερους ανθρώπους. Το Tylenol είναι συνήθως το πρώτο φάρμακο που λαμβάνουν οι άνθρωποι για τη θεραπεία του οστικού αρθρικού πόνου.

Τοπικά ανακουφιστικά πόνου: Κρέμες, αλοιφές ή πηκτές είναι αναλγητικά που ανακουφίζουν τον ήπιο πόνο όταν εμπλέκονται μόνο μερικές αρθρώσεις - όπως το χέρι σας. Μπορούν επίσης να χρησιμοποιηθούν εκτός από τα παυσίπονα από του στόματος. Τα ενεργά συστατικά περιλαμβάνουν καψαϊκίνη (που απαντάται φυσικά σε καυτερές πιπεριές), καμφορά, έλαιο ευκάλυπτου, μενθόλη και σαλικυλικά άλατα. Το ArthriCare, το Aspercreme, το BenGay, το Capzasin-P, το Eucalyptamint, το Flexall, το Icy Hot και το Zostrix είναι όλα τα τοπικά αναλγητικά για τη θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας.

Συνεχίζεται

Μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα (ΜΣΑΦ): Αυτά τα φάρμακα ανακουφίζουν από τον πόνο παρεμποδίζοντας τις χημικές ουσίες που προκαλούν φλεγμονή. Είναι λογικά ασφαλή φάρμακα - αλλά, λόγω πιθανών παρενεργειών όπως ο ερεθισμός του στομάχου και η αιμορραγία του γαστρεντερικού σωλήνα, είναι καλύτερο να παίρνετε χαμηλές δόσεις για σύντομες περιόδους. Τα εξωχρηματιστηριακά ΜΣΑΦ περιλαμβάνουν: Advil, Aleve, Anacin, Aspirin, Bayer και Motrin.

Συμπληρώματα γλυκοζαμίνης-χονδροϊτίνης: Αυτές οι ενώσεις είναι φυσικές ουσίες που βρίσκονται στο υγρό των αρθρώσεων. Θεωρείται ότι προκαλούν την παραγωγή χόνδρου και μειώνουν τη φλεγμονή. Οι τελευταίες μελέτες δείχνουν πιθανότητα στην επιβράδυνση της εξέλιξης της οστεοαρθρίτιδας του γόνατος και στην ανακούφιση από μέτριο έως σοβαρό πόνο οστεοαρθρίτιδας.

Συνταγογραφούμενα φάρμακα

Συνταγογραφούμενα ΜΣΑΦ: Αυτές είναι ισχυρότερες εκδοχές των παυσίπονων ΜΣΑΦ και είναι συνταγογραφημένες όταν απλές αντικαταθλιπτικές δεν είναι αποτελεσματικές. Αυτά είναι λογικά ασφαλή, αλλά υπάρχουν πιθανές παρενέργειες όταν λαμβάνονται σε μεγάλες δόσεις σε μήνες ή χρόνια. Το FDA απαιτεί μια ετικέτα που προειδοποιεί για κινδύνους όπως η καρδιακή προσβολή, το εγκεφαλικό επεισόδιο και η αιμορραγία στο στομάχι. Το Clinoril, το άσηπτο, το Feldene, το Indocin, το Lodine, το Mobic και το Relafen είναι συνταγογραφούμενα ΜΣΑΦ.

Cox-2 φάρμακα: Αυτός ο νεότερος τύπος NSAID αναπτύχθηκε για να ανακουφίσει τη φλεγμονή χωρίς τον ερεθισμό του στομάχου από τα παραδοσιακά NSAIDS. Αυτά τα φάρμακα είναι λογικά ασφαλή, αλλά εξακολουθεί να υπάρχει κάποιος κίνδυνος για το στομάχι. Το FDA απαιτεί μια ετικέτα προειδοποίησης για αυξημένο κίνδυνο καρδιαγγειακών παρενεργειών και γαστρεντερικής αιμορραγίας. Δύο άλλα φάρμακα Cox-2 απομακρύνθηκαν από την αγορά λόγω του αυξημένου κινδύνου εγκεφαλικού επεισοδίου, καρδιακής προσβολής και απειλητικών για τη ζωή δερματικών αντιδράσεων. Το Celebrex είναι το μόνο φάρμακο Cox-2 που κυκλοφορεί ακόμα στην αγορά και συνταγογραφείται για θεραπεία οστεοαρθρίτιδας.

Συνεχίζεται

Ενέσεις στεροειδών: Η γρήγορη ανακούφιση του πόνου είναι δυνατή όταν τα γλυκοκορτικοειδή (ένας τύπος στεροειδούς) εγχέονται στην άρθρωση για θεραπεία οστεοαρθρίτιδας. Αυτά συνήθως συνιστώνται για μέτριο έως σοβαρό πόνο στο γόνατο ή για φλεγμονή που δεν ανακουφίζεται από ένα ΜΣΑΦ.

Ενέσεις υαλουρονάνης: Το υαλουρονικό οξύ είναι μια ουσία που βρίσκεται στο υγρό των αρθρώσεων. Δεδομένου ότι οι εβδομαδιαίες ενέσεις κατευθείαν στην άρθρωση αυξάνουν την κινητικότητα. Τα Euflexxa, Hyalgan, Orthovisc, Supartz και Synvisc εγκρίνονται για ήπια έως μέτρια αρθρίτιδα στο γόνατο.

Ναρκωτικά αναλγητικά: Αυτά τα ισχυρά ανακουφιστικά πόνου περιέχουν ναρκωτικά και συχνά συνδυάζονται με Tylenol. Τα φάρμακα δουλεύουν στους υποδοχείς του πόνου στα νευρικά κύτταρα, όχι στη φλεγμονή. Υπάρχει κίνδυνος εξάρτησης από αυτά τα φάρμακα. Περιλαμβάνουν: Darvocet, Darvon, Lorcet, Lortab, Morphine, Oxycontin, Percocet, Τυλενόλη με Κωδεΐνη και Vicodin.

Θεραπεία οστεοαρθρίτιδας: Η επόμενη φάση

Εάν έχετε σοβαρή βλάβη στις αρθρώσεις, έντονο πόνο ή πολύ περιορισμένη κίνηση λόγω οστεοαρθρίτιδας, μπορεί να χρειαστείτε χειρουργική επέμβαση. Αυτές οι διαδικασίες ανακουφίζουν από τον πόνο και επιτρέπουν καλύτερη κινητικότητα:

Αρθροσκοπική χειρουργική: Μια κοινή εξωτερική χειρουργική επέμβαση για τα γόνατα και τους ώμους, επιτρέπει στους χειρουργούς να επισκευάσουν τις επιφάνειες των χαλασμένων αρθρώσεων - αφαιρώντας τους χαλαρούς χόνδρους, επιδιορθώνοντας τα δάκρυα του χόνδρου όπως τα δάκρυα του μηνίσκου και εξομαλύνοντας τις οστικές επιφάνειες.

Συνεχίζεται

Αφαίρεση ραδιοσυχνοτήτων (RFA): Το ηλεκτρικό ρεύμα χρησιμοποιείται για τη θέρμανση μιας μικρής περιοχής νευρικού ιστού, η οποία μειώνει τα σήματα πόνου από αυτόν τον ιστό. Ο βαθμός ανακούφισης του πόνου ποικίλλει, αλλά αυτή η θεραπεία οστεοαρθρίτιδας αποδείχθηκε χρήσιμη για την ανακούφιση του πόνου από ζημιές στις αρθρώσεις.

Χειρουργική αντικατάσταση άρθρωσης Όταν δεν έχει λειτουργήσει τίποτα άλλο, η κατεστραμμένη άρθρωση μπορεί να αντικατασταθεί με τεχνητή. Οι γοφοί και τα γόνατα αντικαθίστανται συνήθως, αλλά οι τεχνητές αρθρώσεις είναι τώρα διαθέσιμες για τους ώμους, τα δάχτυλα, τους αγκώνες και τους αρθρώσεις της πλάτης.

Οστεοτομία: Όταν κάποιος είναι πολύ νέος για αντικατάσταση άρθρωσης, αυτή η διαδικασία μπορεί να αυξήσει τη σταθερότητα σε άρθρωση γόνατος ή ισχίου. Περιλαμβάνει το κόψιμο των οστών για την ανακατανομή του βάρους σε μια άρθρωση, καθιστώντας το πιο σταθερό.

Κοινή σύντηξη: Επίσης ονομάζεται αρθροδεσία, αυτή η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει τήξη δύο οστών σε κάθε άκρο μιας άρθρωσης - εξαλείφοντας έτσι την ίδια την άρθρωση. Χρησιμοποιείται όταν οι αρθρώσεις υποστούν σοβαρές βλάβες προκαλώντας σημαντικό πόνο. Επίσης γίνεται όταν η αντικατάσταση άρθρωσης δεν είναι αποτελεσματική, όπως συμβαίνει με τον αστράγαλο. Αν και η συγκολλημένη άρθρωση δεν είναι εύκαμπτη, είναι πιο σταθερή, μπορεί να φέρει βάρος καλύτερα και δεν είναι πλέον οδυνηρή - τα κύρια σημεία της θεραπείας της οστεοαρθρίτιδας.