Ο κίνδυνος ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας στον ώμο με τον πόνο και τους φυσικούς περιορισμούς αυξάνεται με την ηλικία. Αλλά ένας τραυματισμός, όπως ένας εξάρθρακας ώμος, μπορεί να οδηγήσει σε οστεοαρθρίτιδα ώμων ακόμη και στους νέους. Εδώ είναι πληροφορίες σχετικά με τις αιτίες και τις θεραπείες για την οστεοαρθρίτιδα των ώμων. Διαβάστε παρακάτω για να μάθετε πώς ένας αρθριτικός ώμος μπορεί να επηρεάσει το εύρος κίνησης και την ικανότητά σας να κάνετε καθημερινά πράγματα και να ανακαλύψετε τρόπους αντιμετώπισης και διαχείρισης της κατάστασης.

Τι είναι οστεοαρθρίτιδα;

Η οστεοαρθρίτιδα - επίσης γνωστή ως εκφυλιστική ασθένεια των αρθρώσεων - συμβαίνει όταν ο χόνδρος που καλύπτει τις κορυφές των οστών, γνωστός ως αρθρικός χόνδρος, εκφυλίζεται ή φθείρεται. Αυτό προκαλεί οίδημα, πόνο, και μερικές φορές την ανάπτυξη οστεοφυτών - οσφυϊκών οστών - όταν τα άκρα των δύο οστών τρίβονται μαζί.

Τι είναι η οστεοαρθρίτιδα του ώμου;

Ο ώμος αποτελείται από δύο αρθρώσεις, τον ακρωμιοκλεισμικό σύνδεσμο (AC) και τον αρθρωτό σύνδεσμο. Η άρθρωση AC είναι το σημείο όπου η κλείδα, ή η κλείδα, συναντά το ακρώμιο, που είναι η άκρη της λεπίδας ώμου. Ο κόμβος glenohumeral είναι το σημείο όπου η κορυφή του οστού βραχίονα, ή το βραχιόνιο, συναντά την λεπίδα ώμων, ή το ωμοπλάτη. Η οστεοαρθρίτιδα απαντάται συχνότερα στην κοινή άρθρωση.

Ποιος παίρνει οστεοαρθρίτιδα ώμου;

Η οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται συχνότερα σε άτομα ηλικίας άνω των 50 ετών. Στα νεαρά άτομα, η οστεοαρθρίτιδα μπορεί να οφείλεται σε τραυματισμό ή τραύμα, όπως σπασμένο ή εξαρθρωμένο ώμο. Αυτό είναι γνωστό ως μετατραυματική αρθρίτιδα. Η οστεοαρθρίτιδα μπορεί επίσης να είναι κληρονομική.

Ποια είναι τα συμπτώματα της οστεοαρθρίτιδας ώμων;

Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους τύπους οστεοαρθρίτιδας, ο πόνος είναι ένα βασικό σύμπτωμα. Ένα άτομο με αρθρίτιδα στον ώμο είναι πιθανό να έχει πόνο κατά τη μετακίνηση του ώμου και μετά τη μετακίνηση του ώμου. Το άτομο μπορεί ακόμη και να έχει πόνο ενώ κοιμάται.

Ένα άλλο σύμπτωμα μπορεί να είναι ένα περιορισμένο εύρος κίνησης. Αυτός ο περιορισμός μπορεί να διαπιστωθεί όταν προσπαθείτε να μετακινήσετε το χέρι σας. Μπορεί επίσης να είναι εμφανές αν κάποιος κινεί το χέρι σας για να εκτιμήσει το εύρος της κίνησης. Η μετακίνηση του ώμου μπορεί επίσης να προκαλέσει κτύπημα ή θόρυβο.

Συνεχίζεται

Πώς είναι η οστεοαρθρίτιδα του ώμου διαγνωσμένη;

Για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας στον ώμο, ο ιατρός θα πάρει ιατρικό ιστορικό και θα κάνει μια φυσική εξέταση για να εκτιμήσει τον πόνο, την τρυφερότητα και την απώλεια κίνησης και να αναζητήσει άλλα σημάδια στους περιβάλλοντες ιστούς. Σε αυτό το σημείο, ο γιατρός μπορεί να είναι σε θέση να πει εάν ο μυς κοντά στην άρθρωση έχει σημάδια ατροφίας ή αδυναμίας, από την έλλειψη χρήσης.

Δοκιμές που μπορεί να διατάσσονται για τη διάγνωση της οστεοαρθρίτιδας του ώμου περιλαμβάνουν:

• Ακτίνες Χ
• Αιματολογικές εξετάσεις, κυρίως για την αναζήτηση ρευματοειδούς αρθρίτιδας, αλλά και για την εξάλειψη άλλων ασθενειών
• Αφαίρεση του αρθρικού υγρού, το υγρό λίπανσης στην επένδυση (αρθρικός υμένας) της άρθρωσης, για ανάλυση
• MRI σαρώνει

Πώς θεραπεύεται η οστεοαρθρίτιδα του ώμου;

Οι πρώτες θεραπείες για την οστεοαρθρίτιδα, συμπεριλαμβανομένης της οστεοαρθρίτιδας του ώμου, δεν περιλαμβάνουν χειρουργική επέμβαση. Αυτές οι θεραπείες περιλαμβάνουν:

• Χαλαρώστε τον αρθρωτό σύνδεσμο. Αυτό θα μπορούσε να σημαίνει ότι το άτομο με αρθρίτιδα πρέπει να αλλάξει τον τρόπο που κινεί το χέρι κατά την εκτέλεση των καθημερινών δραστηριοτήτων. Για παράδειγμα, το άτομο μπορεί να φορέσει ρούχα που φερμουάρ μπροστά αντί για ρούχα που πηγαίνουν πάνω από το κεφάλι. Ή το άτομο μπορεί να στηρίξει τους στεγνωτήρες μαλλιών αντί να τα κρατάει για μεγάλες χρονικές περιόδους.
• Λαμβάνοντας τα μη στεροειδή αντιφλεγμονώδη φάρμακα, όπως ιβουπροφαίνη ή ασπιρίνη. Αυτά τα φάρμακα, που ονομάζονται επίσης NSAIDS, θα μειώσουν τη φλεγμονή και τον πόνο. Ελέγξτε με το γιατρό σας για να βεβαιωθείτε ότι μπορείτε να παίρνετε αυτά τα φάρμακα με ασφάλεια.
• Πραγματοποίηση φυσικής θεραπείαςόπως ορίζεται από το γιατρό.
• Εκτέλεση ασκήσεων εμβέλειας. Αυτές οι ασκήσεις χρησιμοποιούνται ως προσπάθεια αύξησης της ευελιξίας.
• Εφαρμόζοντας υγρή θερμότητα.
• Εφαρμόζοντας πάγο στον ώμο. Ο πάγος εφαρμόζεται για 20 λεπτά δύο ή τρεις φορές την ημέρα για τη μείωση της φλεγμονής και του πόνου.
• Χρησιμοποιώντας άλλα φάρμακα που έχει συνταγογραφηθεί από το γιατρό. Αυτά μπορεί να περιλαμβάνουν π.χ. ενέσεις κορτικοστεροειδών.
• Λαμβάνοντας τα συμπληρώματα διατροφής γλυκοζαμίνη και χονδροϊτίνη. Πολλοί άνθρωποι υποστηρίζουν την ανακούφιση από αυτά τα συμπληρώματα. Τα αποδεικτικά στοιχεία είναι αντίθετα ως προς το αν πραγματικά βοηθούν. Θα πρέπει να συζητήσετε τη χρήση αυτών με το γιατρό σας, επειδή τα συμπληρώματα μπορεί να αλληλεπιδράσουν με άλλα φάρμακα.

Εάν οι μη χειρουργικές θεραπείες δεν λειτουργούν αποτελεσματικά, υπάρχουν διαθέσιμες χειρουργικές επεμβάσεις. Όπως συμβαίνει με οποιαδήποτε χειρουργική επέμβαση, υπάρχουν ορισμένοι κίνδυνοι και πιθανές επιπλοκές, όπως η μόλυνση ή τα προβλήματα αναισθησίας. Οι χειρουργικές θεραπείες περιλαμβάνουν:

• Αντικατάσταση ώμου (ολική αρθροπλαστική των ώμων). Η αντικατάσταση ολόκληρου του ώμου με μια τεχνητή άρθρωση γίνεται συνήθως για τη θεραπεία της αρθρίτιδας του glenohumeral άρθρωση.
• Αντικατάσταση της κεφαλής του βραχιόνιου ή του οστού του άνω βραχίονα (ημιαρροπλαστική). Αυτή η επιλογή, επίσης, χρησιμοποιείται για τη θεραπεία της αρθρίτιδας του glenohumeral άρθρωση.
• Αφαίρεση ενός μικρού τεμαχίου από το άκρο της κλείδας (εκτομή αρθροπλαστικής). Αυτή η επιλογή είναι η πιο συνηθισμένη χειρουργική επέμβαση για την αντιμετώπιση της αρθρίτιδας των αρθρώσεων εναλλασσόμενου ρεύματος και των σχετικών προβλημάτων περιστρεφόμενων χειλιών Μετά την αφαίρεση του άκρου του οστού, ο χώρος γεμίζει με ουλώδη ιστό.

Επόμενος σε τύπους οστεοαρθρίτιδας

Οστεοαρθρίτιδα του γόνατος (εκφυλιστική αρθρίτιδα του γόνατος)